คำอธิบาย
พระพรหม ในพระพุทธศาสนาคือท้าวมหาธาดาปชาบดีภิรมย์เป็นเทพเจ้าสูงสุด (ตรีมูรติ) ในยุทธวิธีของเทพเจ้าแห่งตำนานแห่งตำนานเป็นพระโลกที่ต้นกำเนิดในจักรวาลและให้กำเนิดตำนานพระเวท
ยุทธวิธีของชาวไทยที่รับคติความเชื่อจากองค์กรนักร้อง-เชื่อว่าพระพรหมเป็นผู้นำลิขิตชะตาชีวิตของบุคคลต่าง ๆ ในที่เกิดจนตาย เรียกว่า “พรหมลิขิต” และใครที่บูชาพระพรหมอยู่ความหวังเป็นนิจ บุคคลที่จะประทานพรให้สมเรียกว่า “พรพรหม” หรือ “พรหมพร” และองค์กรเทพประจำทิศทางเบื้องบนประสิทธิภาพสูง
โดยที่หลักหลักแห่งศรัทธาพุทธหรือหลักพราหมณ์ตามอำนาจแห่งฌานชั้นต่างๆที่ได้บันทึกเอาไว้นั้นเมื่อตายไปจากโลกมนุษย์แล้วไปเกิดยังเทวโลกและพรหมโลก ครั้นเมื่อไปเกิดยังพรหมโลกแล้วไม่มีความมีประสิทธิภาพใดๆ ที่เป็นอันตรายต่อการต่อสู้กับโลกภายนอกเก่าๆ ขับถ่ายเชื้อราอันลามกเหม็น มีแต่ความสุขสบาย เสวยพรหมสมบัติ วิมานทิพย์ปริทิพย์ กายทิพย์ หูทิพย์ ตานทิพย์ อาหารทิพย์, นานแสนตราบจนกระทั่งสิ้นสุดอายุขัยของพระภิกษุพรหมจารี
คาถาบูชาพระพรหม
โอม พรหมมายะ นะมะห์ (สี่จบ)
โอม ปะระเมศะ นะมัสสะการัม โองการะ นิสสะวะรัม
พรหมเรสะยัม ภูส่วนประกอบสะวา วิษณุ ไวยะทานะโมโทติลูกะปัม
ทะระมา ยิกิยานัม ยะไวยะลา คะมุลัม
สะทานันตะระ วิมุสะตินัม
นะมัสสเต นะมัสเตจะอะการัง ตะโถวาจะ
เอตามาตาระยัต ตะตะมันรามา
คัตถนารัมลา จะสะระวะปะติตัม
สัมโพปะกะกะละ ทิวะทิยัม มะตัมยะ (หนึ่งจบ)
โอมจะตุระมุขายะ วิทมะเหเหมั
ส รุทายะ ธีมะหิ
ตันโนพรหมมา ประโจทะยาต (หนึ่งจบ)
โองการพินธุนาถังอุปปันนัง
พรหมมาสะหะปะตินามะสกัด
กัปเปสุอาคะโต ปัญจะปะทุมมังทิสะวา
นะโมพุทธายะวันทะนังฯ
โอม พรหมมะเณ ยะนะมะ
โองการพินทุ นาถังอุปปันนาถัง
สุอาคะโต ปัญจะปะทุมมัง
พรหมมาสะหัมปะตินามัง ทิสสะวา นะโมพุทธายะวันทานัง
โอม พระพรหมมา ปฏิญาณพาหายะ
ทุติยัมปิ พระพรหมมา ปฏิญญาพาหายะ
ตะติยัมปิ พระพรหมมาปฏิพาหายะ
พรหมมาจิตตังค์ ปิยังมะมะ
นะชาลีติ นะมะพะทะ
นะมะอะอุเมกะอะอุ
ปิโยเตวะ มะนัสสานัง ปิโย พรหมมา นะมุตตะมัง
ปิโย นาคะ สุปันนานัง ปินทะริยัง นะมามิหัง
