คำอธิบาย
พระพิฆเนศ เป็นโอรสของพระศิวะกับพระศรีมหาอุมาเทวี มีอีกชื่อหนึ่งว่า “คชานนท์” มีกายเป็นมนุษย์ มีเศียรเป็นช้าง มีงาข้างเดียว พระวรกายสีแดง สีชมพู สีขาว และสีเหลือง เป็นต้น นุ่งห่มภูษาแดง มี 4 กร ถือบ่วงบาศ ตะขอสับช้าง และมีเทพศัสตราวุธอีกหลายชนิด มีพาหนะบริวารคือ หนู ชื่อว่า “มุสิกะ” โดยชนพื้นเมืองอินเดีย นอกจากจะมีลัทธิการบูชาสัตว์ หรือลัทธิแห่งชัยชนะเหนือธรรมชาติแล้ว ยังเชื่อว่า หนู เป็นสัญลักษณ์ของความมืด ซึ่งพระพิฆเนศทรงขี่หนู จึงหมายถึง “ชัยชนะของแสงอาทิตย์ ที่ขจัดความมืดให้หมดสิ้นไป” เป็นเทพเจ้าผู้ทรงขจัดอุปสรรคทั้งปวง เป็นเทพเจ้าแห่งความฉลาดรอบรู้ ความสำเร็จ เป็นเทพประจำเรือน ผู้ประทานความอุดมสมบูรณ์ และคุ้มครองป้องกันสิ่งชั่วร้ายทั้งปวง ตามความเชื่อแล้ว พระพิฆเนศถือได้ว่าเป็นเทพเจ้าแห่งจักรวาล ดังนั้นการสักการะบูชาพระพิฆเนศ และการอธิษฐานขอพรใด ๆ ที่ไม่เกินวาสนาบารมี ย่อมสำเร็จได้ทุกสิ่งอย่าง องค์พระพิฆเนศย่อมประทานพรให้สมปรารถนาเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องการเรียน การงาน การเงิน และความรัก อีกทั้งยังช่วยปัดเป่าอุปสรรค แก้ไขปัญหาต่าง ๆ ตลอดจนช่วยให้ทุกอย่างประสบผลสำเร็จ
โอม ศรี คเณศายะ นะมะหะ
บทสวดอัญเชิญพระพิฆเนศ (สำหรับถวายเครื่องบูชา)
วักกระตุณทะ มหากายา
สุริยาโกติ สมาปราภา
นิรวิกนัม คุรุเมเทวะ
สาระวะการะ เยสุ สาระวะทา
โอม พระพิฆเณศวร สิทธิประสิทธิเม มหาลาโภ
ทุติยัมปิ พระพิฆเณศวร สิทธิประสิทธิเม มหาลาโภ
ตะติยัมปิ พระพิฆเณศวร สิทธิประสิทธิเม มหาลาโภ
คาถาบูชาพระพิฆเนศ
โอม ศรีคะเนศายะนะมะ
ชะยะคะเณศะ ชะยะคะเณศะ ชายะคะเณศะ
เทวา มาตา ชากี ปะระ วะตี ปิตามะหา เทวา ละฑุวัน
กา โกคะ ละเค สันตะ กะเร เสวา เอก ทันตะ
ทะยาวันดะ จาระ ภุชา ธารี มาเถ สินทูระ เสเห
มูเส กี อะสะวารี อันธะนะ โก อางขะ เทตะ
โก กายา พามณะนะ โก กุตรร เทตะ
โกทินะ นิระทะนะ มายาฯ
คาถาบูชาพระพิฆเนศ
โอม พูตายะ นะมะหะ
โอม ภัคตะวิฆนะ วินาศิเน นะมะหะ
โอม วิฆะณะราชายะ นะมะฮหะ
โอม ศุธิปริยายะ นะมะหะ
โอม ศริษายะ นะมะหะ
โอม สธิรายะ นะมะหะ
โอม สมาหิตายะ นะมะหะ
โอม สมุยายะ นะมะหะ